Uit:
Bart Klück: 'Oude Gracht 229 (nu Zwaansteeg 11)"
In de 17e eeuw volgde een nieuwe verbouwing [van Oudegracht 229] waarbij de nog verse westgevel,
inclusief de kap,
alweer verdween. Het huis werd spectaculair vergroot en kreeg (met uitzondering van het
vierkante 16e-eeuwse huis) definitief het karakter van een bedrijfspand (afb. 195). De
vergroting van het huis ging waarschijnlijk gepaard met het afscheiden van de gang door het
huis Raephorst (nr 227).
In de westgevel was aan de zuidzijde een ingang die op een steegje naar
de Springweg uitkwam. Misschien zijn toen al langs dit steegje de zes kameren gebouwd, waarvan
in een transportakte van 1652 sprake is. Ook tegen de zuidgevel hebben kameren gestaan,
waarvan alleen nog een kelder over is. Dit zijn waarschijnlijk de kameren waarvan de bouw in
1648 vermeld wordt.
De steeg langs de zes kameren naar de Springweg, waardoor vele Utrechters met
acute geldbehoefte hun gang naar de Bank van Lening maakten, heette sindsdien de Lombardpoort.